Omdat wij heel graag met jullie willen delen, wie er nou achter Fundacja Pomocy Zwierzętom Bezpieczna Przystań zit hebben wij van Team Jack een aantal vragen gesteld aan de dame achter deze stichting.

Wat is je naam?

Agnieszka Faltyn

Wat is je leeftijd?

44

Wat zijn je hobby's?

Offroad-tochten. Slapen in een tent, uitrusten dicht bij de natuur.

Heb jij huisdieren?

Ik heb vier katten (Tito, Wincent (meisje), Oskar en Kaspian (beide lijden aan leukemie) en een hond genaamd Aro (een oude man met de geest van een puppy). Ze zijn allemaal gered en kozen mij als hun voogd.

Mijn huis heeft meestal meer dieren, omdat ik vaak dakloze katten en honden heb.

Met wie werk je samen bij de stichting?

De naaste leden van de oprichter zijn: Renata, Gosia, Kasia, Iza.

We hebben ook een aantal geweldige vrijwilligers: Agata, Ola, Paulina, Wojtek, Bartek, Tomek. Ook werk ik samen met de Duitse stichting Die vergessenen e.V. , die ons ondersteunt en woningen zoekt voor onze klanten in Duitsland. Ik werk ook samen met ons gemeentekantoor, we voeren gezamenlijke projecten uit, we leiden bewoners op, we voeren campagnes om dakloosheid te voorkomen, inclusief de castratie van honden en katten.

Hoe lang bestaat je stichting?

Formeel bestaat de stichting sinds 2022. Voorheen opereerde ik als informele groep en daarvoor was ik een tijdelijk onderkomen voor andere organisaties. Ik red katten al sinds mijn kindertijd.

Wat is je doel voor de toekomst met je stichting?

Mijn droom is dat huizen op katten wachten, en geen katten op huizen.

Mijn doel is om dakloosheid daadwerkelijk terug te dringen. Daarom richt ik mij sterk op de samenwerking met werkgevers en ambtenaren. En de meer nuchtere doelen van mijn stichting zijn het renoveren van het tweede gebouw zodat er meer dieren gered kunnen worden. Bouw van een tweede volière en kennels voor honden. Mijn plannen zijn om het toevluchtsoord uit te breiden door land toe te voegen waar bos is. Het zou een geweldige plek zijn voor honden en andere dieren in nood, bijvoorbeeld wasberen of hoefdieren.

Is er een kat of situatie die je je blijft herinneren?

Het verhaal van Caspian en Oskar. Twee katten die al enkele jaren bij mij wonen. Ik heb beide katten verschillende keren van de dood gered. Beide katten kampen met leukemie, maar ik zorg ervoor dat hun leven aangenaam is. Oskar en Caspian vertrouwden mij. Hij behandelt ze als zijn kinderen, twee zoons die uit de klauwen van de dood zijn gescheurd. Kaspian en Oskar werden vrienden  Ze delen allebei niet alleen kattenvriendschap, maar ook tragische ervaringen en een veel voorkomende ziekte... leukemie... Kaspian werd aangereden door een auto, hij had een schedelbreuk, epileptische aanvallen en een gebroken kaak. Hij ontsnapte ternauwernood met zijn leven. Toen hij beter werd, verscheen er een ander probleem: hemorragische cystitis. Zijn toestand was ernstig, hij bracht opnieuw vele dagen door in het kattenziekenhuis. Net toen het erop leek dat alles goed zou komen, viel er weer een ziekte aan... deze keer vijf... 84 dagen van de tweede behandeling en tests. 84 dagen van een moorddadig gevecht om het leven van de kat. En Caspian kwam als overwinnaar tevoorschijn  Oskar kwam naar Gosia's garage om te sterven. Het was een wrak van een kat, zijn leukemie at zijn bloed al op. Het kitten stond op de rand van leven en dood. Afgezien van de infectie waren zijn parameters tragisch. Wij besloten ervoor te vechten. Nogmaals, dure behandeling, aranesp en virbagen. Weken behandelen, weken vechten... Beide katten voelen zich goed en genieten van het leven. Ze zijn onafscheidelijk. Ze slapen samen, spelen samen, eten samen en gaan zelfs achter elkaar naar de kattenbak. Ik weet dat leukemie elk moment weer kan toeslaan. Ik weet dat het misschien niet meer lukt. Maar wat ik zie, als ik beide katten zie, gelukkig, gezond en elke dag genietend, weet ik dat het altijd de moeite waard is om te proberen. Het is altijd de moeite waard om voor te vechten.